Antibiyotikler (2)
- dahiliye.info
- 22 Ağu 2024
- 9 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 2 gün önce
Florokinolonlar
Florokinolonlar, geniş spektrumlu antibiyotikler olup, bakteriyel enfeksiyonların tedavisinde etkili bir ilaç sınıfıdır. DNA replikasyonunu inhibe ederek bakterisidal etki gösterirler. Bu grup antibiyotikler, bakteriyel topoizomeraz II (DNA giraz) ve topoizomeraz IV enzimlerini inhibe ederek, DNA'nın süpersargılanmasına ve çift sarmallı kopmaların oluşmasına neden olur. Bu mekanizma, DNA replikasyonu ve transkripsiyonunun engellenmesine yol açarak bakteriyel hücre ölümüne neden olur.
Florokinolon
1. nesil: Nalidiksik asit (oral)
2. nesil: Norfloksasin, siprofloksasin, ofloksasin (oral), enoksasin (oral veya IV)
3. nesil: Levofloksasin (oral veya IV)
4. nesil: Moksifloksasin, gemifloksasin, gatifloksasin (oral)
Levofloksasin, moksifloksasin ve gemifloksasin, özellikle solunum yolu enfeksiyonlarının tedavisinde tercih edilen florokinolonlardır.

Farmakokinetik ve Eliminasyon
Florokinolonlar genellikle iyi bir santral sinir sistemi (SSS) penetrasyonu gösterir ve büyük ölçüde renal yolla elimine edilirler. Ancak moksifloksasin safra yoluyla atılır. Florokinolonların emilimi, magnezyum, kalsiyum ve demir gibi çok değerlikli katyonlarla birlikte alındığında azalır.
Klinik Kullanım
Norfloksasin, siprofloksasin, ofloksasin: Genellikle idrar yolu ve gastrointestinal enfeksiyonlara neden olan gram negatif basiller üzerinde etkilidir. Ayrıca bazı gram pozitif patojenlere karşı da etkilidir.
Siprofloksasin: Pseudomonas aeruginosa'nın (örneğin malign otitis eksterna) neden olduğu enfeksiyonlarda etkilidir.
Levofloksasin, moksifloksasin, gemifloksasin: Atipik bakteriler (ör. Legionella spp., Mycoplasma spp., Chlamydophila pneumoniae) ve anaeroblara karşı etkilidir. Gemifloksasin, penisiline dirençli pnömokoklara karşı etkilidir.
Moksifloksasin: Antitüberküloz ilaçlarını tolere edemeyen veya çoklu ilaca dirençli tüberküloz vakalarında, ikinci basamak tedavi olarak kullanılabilir.
Yan Etkiler
Florokinolonlar, çeşitli sistemleri etkileyen yan etkilere yol açabilir:
Gastrointestinal: Bulantı, ishal, karın ağrısı.
Nörolojik: Hafif baş ağrısı, baş dönmesi, ruh hali değişiklikleri, periferik nöropati. Ayrıca, epilepsi öyküsü olan hastalarda veya NSAID kullananlarda nöbet riskini artırabilir.
Endokrin: Hiperglisemi veya hipoglisemi.
Kardiyovasküler: QT uzaması, özellikle yaşlı hastalarda ve kardiyovasküler risk taşıyan bireylerde dikkat edilmelidir.
Dermatolojik: Işığa duyarlılık, deri döküntüleri.
Miyastenia Gravis: Bu hastalarda ciddi alevlenmelere yol açabilir.
Kas-iskelet sistemi: Tendinit ve Aşil tendonu rüptürü gibi sorunlar görülebilir. Özellikle 60 yaş üstü ve steroid kullanan bireylerde tendon rüptürü riski daha yüksektir. Tendon ağrısı gelişirse tedavi kesilmelidir.
Çocuklar: Büyümekte olan kıkırdakta hasara yol açabilir, bu nedenle çocuklarda ve gençlerde kullanımı genellikle önerilmez.
Özel Hususlar
Siprofloksasin, sitokrom P450 enzimlerini inhibe ederek ilaç etkileşimlerine neden olabilir.
İki değerlikli katyonlar (örn. süt ürünleri, antasitler) ile birlikte alındığında florokinolonların emilimi azalır ve serum konsantrasyonları düşebilir.
Kontrendikasyonlar
18 yaş altı çocuklar ve gençler
60 yaş üstü hastalar ve steroid kullananlar
Hamile ve emziren kadınlar
Epilepsi, felç ve CNS lezyonları/iltihap
QT uzaması
Miyastenia gravis
Dikkatli Kullanım Gerektiren Durumlar
Böbrek ve karaciğer yetmezliği
Antasit kullanımı
Aort anevrizması veya anevrizma riski taşıyan hastalar (ör. Marfan sendromu, Ehlers-Danlos sendromu, ileri yaş, periferik ateroskleroz, hipertansiyon)
Direnç Mekanizmaları
Florokinolonlara karşı direnç, bakterilerde birkaç mekanizma ile gelişebilir:
DNA giraz ve topoizomeraz IV enzimlerinde kromozomal mutasyonlar.
Hücre duvarı geçirgenliğinde değişiklikler.
Akış pompası proteinlerinde plazmid aracılı mutasyonlar.
Florokinolonlar etkili antibiyotikler olmakla birlikte, özellikle uzun süreli kullanım ve riskli hasta gruplarında dikkatli kullanılmalı, potansiyel yan etkiler ve ilaç etkileşimleri göz önünde bulundurulmalıdır.
NİTROİMİDAZOLLER
Nitroimidazoller (örneğin metronidazol, tinidazol), özellikle anaerobik bakteriler ve protozoal enfeksiyonların tedavisinde kullanılan etkili antibakteriyel ve antiprotozoal ilaçlardır. Bu ilaçlar, bakteriyel hücre içinde serbest radikaller oluşturarak DNA iplikçiklerinde kopmalara yol açar ve hücre ölümüne neden olur.
Örnekler
Metronidazol (oral veya IV)
Tinidazol (oral veya IV)
Etki Mekanizması
Nitroimidazoller, prokaryotik hücrelerde serbest radikaller oluşturur ve bu radikaller, DNA iplikçiklerinde kopmalar yaparak hücresel hasara neden olur. Sonuç olarak, DNA replikasyonu ve transkripsiyonu inhibe edilir, bu da bakterisidal ve antiprotozoal etki sağlar.
Farmakokinetik
SSS Penetrasyonu: Nitroimidazoller, iyi bir santral sinir sistemi (SSS) penetrasyonu sağlarlar.
Eliminasyon: İlaçların çoğu renal yolla atılır.
Klinik Kullanım
Nitroimidazoller geniş bir antimikrobiyal spektrum sunar ve özellikle aşağıdaki patojenlere karşı etkilidir:
Protozoal enfeksiyonlar: Entamoeba histolytica, Giardia, Trichomonas.
Anaeroblar: Clostridium difficile, Bacteroides spp..
Fakültatif anaeroblar: Gardnerella vaginalis.
Helicobacter pylori: Amoksisilin yerine, penisilin alerjisi olan hastalarda üçlü tedavi rejiminin bir parçası olarak kullanılır.
Not: Nitroimidazoller aerob bakterilere karşı etkili değildir.
Yan Etkiler
Gastrointestinal: Bulantı, kusma, karın ağrısı, metalik tat.
Nörolojik: Baş ağrısı, periferik nöropati (özellikle uzun süreli kullanımda), SSS toksisitesi.
Disülfiram benzeri reaksiyon: Nitroimidazollerin alkolle birlikte alınmasının disülfiram benzeri bir reaksiyona neden olduğuna dair bazı vaka raporları bulunmasına rağmen, bu etkinin mekanizması tam olarak kanıtlanmamıştır. Metronidazol, asetaldehit dehidrojenazı inhibe etmediği için kan asetaldehit seviyelerini artırmaz. Ancak bu reaksiyonun metronidazolün bağırsak florasında yaptığı değişiklikler veya histamin tepkileri ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir.
Kontrendikasyonlar
Nitroimidazollerin güvenliği bazı popülasyonlarda tam olarak belirlenmediği için faydalar risklerden daha ağır basıyorsa kullanımı düşünülmelidir:
Emziren kadınlar.
Hamile kadınlar (özellikle ilk trimesterde dikkatli kullanılmalıdır).
Çocuklar.
Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda dikkatli kullanım gereklidir.
Nitroimidazoller, özellikle anaerobik enfeksiyonlar ve protozoal hastalıkların tedavisinde oldukça etkili olmakla birlikte, uzun süreli kullanımda nörolojik toksisite ve diğer yan etkilere dikkat edilmesi önemlidir.
Sülfonamidler ve diaminoprimidin
Diaminopirimidin Türevleri ve Sülfonamidler, bakteriyel folik asit sentezini inhibe eden iki farklı ilaç grubudur. Bu ilaçlar birlikte kullanıldığında sinerjik etki göstererek bakterisidal etki sağlarlar.
İlaç Sınıfları
Diaminopirimidin Türevleri:
Trimetoprim (TMP)
Pirimetamin
Sülfonamidler (Antibiyotikler):
Sülfametoksazol (SMX)
Sülfadiazin
Sülfizoksazol
Antibiyotik Olmayan Sülfonamidler:
Diüretikler: Tiazidler, furosemid, asetazolamid
Antiinflamatuar İlaçlar: Sülfasalazin, selekoksib
Sülfonilüreler: Hipoglisemik ilaçlar (örn. glibenklamid)
Probenesid: Ürik asit azaltıcı ilaç
Örnek Kombinasyonlar
Kotrimoksazol (TMP/SMX): Trimetoprim ve sülfametoksazolün kombinasyonu, yaygın olarak bakteriyel enfeksiyonların tedavisinde kullanılır.
Pirimetamin ile Kombine Oral Sülfadiazin: Toksoplazmoz gibi paraziter enfeksiyonların tedavisinde kullanılır.
Etki Mekanizması
Sülfonamidler, bakteriyel folik asit sentezinde önemli bir enzim olan dihidropteroat sentazı inhibe eder.
Diaminopirimidin türevleri, folik asit metabolizmasında bir başka önemli enzim olan dihidrofolat redüktazı (DHFR) inhibe eder.
Bu iki farklı mekanizma, folik asit sentezini iki farklı basamakta engeller ve bu sinerji bakteriyostatik etkiyi bakterisidal hale getirir.
Farmakokinetik
SSS Penetrasyonu: İyi.
Eliminasyon: Genellikle renal yolla, tübüler sekresyonla atılır.
Klinik Kullanım
TMP/SMX: İdrar yolu enfeksiyonları (İYE), akut orta kulak iltihabı, Shigella, Salmonella, basit İYE'ler için ampirik tedavi, Pneumocystis jirovecii profilaksisi ve tedavisi, toksoplazmoz profilaksisi.
Sülfizoksazol: Gram pozitif ve gram negatif bakterilere karşı etkilidir. Özellikle N. menenjit, klamidya enfeksiyonları, Nocardia asteroides, Toksoplazma gondii, Plazmodium spp. enfeksiyonlarında kullanılır.
Yan Etkiler
Sülfonamidler
İlaç etkileşimleri: CYP450 inhibisyonuna bağlı olarak varfarin gibi ilaçlarla etkileşime girebilir.
Bebeklerde kernikterus.
Nefrotoksisite: Özellikle akut tübülointerstisyel nefrit.
Hiperkalemi.
Agranülositoz, aplastik anemi, trombositopeni, pansitopeni.
G6PD eksikliği olan hastalarda hemolitik anemi.
Stevens-Johnson sendromu ve diğer aşırı duyarlılık reaksiyonları.
Işığa duyarlılık, ateş.
Diaminopirimidin Türevleri
Megaloblastik anemi, lökopeni, granülositopeni (folinik asit ile önlenebilir).
Hiperkalemi: Distal kıvrımlı tübüldeki ENaC kanallarının rekabetçi inhibisyonuna bağlı olarak sodyum geri emilimi azalır ve potasyum sekresyonu düşer. HIV'li hastalar yüksek doz trimetoprim kullanırken daha sık etkilenir.
Kreatinin yükselmesi: GFR değişmez, ancak tübüler sekresyon azalmasıyla kreatinin yükselmesi gözlenebilir.
Kontrendikasyonlar
Hamile kadınlar.
2 aydan küçük çocuklar.
Emziren kadınlar.
Karaciğer ve böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
Direnç Mekanizmaları
Sülfonamidler:
Dihidropteroat sentaz mutasyonları, ilaca karşı direnç gelişmesine neden olabilir.
Sülfonamid alımının azalması.
Artan para-aminobenzoik asit (PABA) sentezi.
Bu sınıf ilaçlar, bakteriyel enfeksiyonların tedavisinde etkin bir şekilde kullanılırken, özellikle direnç gelişimi ve yan etki riski göz önünde bulundurularak dikkatle kullanılmalıdır.
Nitrofuranlar
Örnekler : Nitrofurantoin
Etki mekanizması: bakteriyel nitroredüktazlar tarafından reaktif metabolitlere indirgenir → bakteriyel ribozomlara bağlanır → bozulmuş metabolizma, bozulmuş protein, DNA ve RNA sentezi → hücre ölümü ( bakterisidal etki )
Eliminasyon yolu: öncelikle Renal dışkıda az miktarda
Klinik kullanım
İdrar yolu patojenleri
Gram pozitif : Enterokok , Staphylococcus saprophyticus , grup B streptokok , Staphylococcus aureus , Staphylococcus epidermidis
Gram-negatif : E. coli , Enterobacter türleri , Shigella türleri , Salmonella türleri , Citrobacter türleri , Neisseria türleri , Bacteroides türleri , Klebsiella türleri .
Pseudomonas ve/veya Proteus'a karşı etkili değildir
Klinik endikasyonlar şunları içerir:
Akut komplikasyonsuz İYE'lerin (örneğin üretrit , sistit ) tedavisi ve profilaksisi
Gebe kadınlarda asemptomatik bakteriüri veya semptomatik İYE
Nitrofurantoin böbrek dokusunda yeterli konsantrasyona ulaşamadığından ( şüpheli) piyelonefritte kullanılmamalıdır.
Yan etkiler
Nitrofurantoin kaynaklı akciğer hastalığı ( NILD )
Türler
Akut NILD : genellikle ilk maruziyetten yaklaşık dokuz gün sonra ortaya çıkan bir aşırı duyarlılık reaksiyonu
Kronik NILD : genellikle ilacın başlamasından yaklaşık 6 ay sonra ortaya çıkan hücre aracılı veya toksik bir reaksiyon
Klinik özellikler
Akut NILD : ateş , nefes darlığı , öksürük ve döküntü
Kronik NILD : yavaş yavaş öksürük ve nefes darlığıyla kendini gösterir ve kalıcı pulmoner fibrozise yol açabilir
Teşhis
Nitrofurantoin maruziyeti ile karakteristik klinik ve tanısal özelliklerin varlığı
Göğüs röntgeni : retiküler gölgeleme, iki taraflı alveoler veya interstisyel sızıntılar, plevral efüzyon
PFT : kısıtlayıcı model, ↓ DLCO
Serum veya bronkoalveolar lavaj örneğinde eozinofili mevcut olabilir .
Ayırıcı tanılar: kalp yetmezliği , enfeksiyon ve ARDS
Tedavi: nitrofurantoinin kesilmesi
Pulmoner fibroz (bkz. “KronikNILD”)
G6PD eksikliği olan hastalarda hemolitik anemi
GI üzgün
Geri dönüşümlü periferik nöropati
Kontrendikasyonlar
1 aydan küçük çocuklar
Emziren kadınlar
38-42 haftalık gebelik veya doğum sırasındaki kadınlar
Karaciğer fonksiyon bozukluğu
Kreatinin klerensi < 60 mL/dak olan böbrek fonksiyon bozukluğu
Antimikobakteriyel ilaçlar
Rifamisinler
Rifamisinler, bakteriyel enfeksiyonların tedavisinde önemli bir ilaç sınıfıdır ve özellikle mikobakterilere karşı etkilidirler. Rifamisin grubu antibiyotikler, bakteriyel DNA'ya bağımlı RNA polimeraz enzimini inhibe ederek mRNA sentezini engeller ve bu yolla bakteriyel protein sentezini durdurarak bakterisidal etki gösterir.
Örnekler
Rifampin (rifampisin) (oral veya IV)
Rifabutin (oral)
Rifaximin (oral)
Rifapentin (oral)
Eliminasyon
Safra yoluyla atılırlar.
Klinik Kullanım
Tüberküloz: İzoniazid, pirazinamid ve etambutol ile birlikte kullanılır.
Lepra (cüzzam): Dapson ile kombinasyon halinde kullanılır, rifampin dapson direncini geciktirir.
M. avium-intrasellüler enfeksiyonlarının tedavisi ve profilaksisi (rifabutin).
Meningokok profilaksisi.
H. influenzae tip b enfekte çocuklarla temas eden kişilerde profilaksi.
Rifaximin: Hepatik ensefalopatinin tedavisinde ikinci basamak ilaç olarak kullanılır.
Yan Etkiler
Vücut sıvılarında renk değişikliği: İdrar, gözyaşı gibi vücut sıvıları kırmızı-turuncu renge dönüşebilir (zararsız).
Grip benzeri semptomlar: Ateş, eklem ağrısı; ciddi vakalarda hemolitik anemi, trombositopeni ve böbrek yetmezliği.
Minör hepatotoksisite.
Sitokrom P450 indüksiyonu: Rifampin özellikle CYP3A4 ve CYP2C9'u indükleyerek ilaç etkileşimlerine neden olabilir. Rifabutin, HIV'li hastalarda mikobakteriyel enfeksiyon tedavisinde rifampine göre daha az CYP indüksiyonu yapar.
Yanlış pozitif idrar opiat testi.
Kontrendikasyonlar
Emziren kadınlar.
Hamilelik: Açıkça gerekli olmadığı durumlarda kullanılmamalıdır.
Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
Direnç Mekanizmaları
RNA polimeraz mutasyonları: Rifamisinlerin RNA polimeraza afinitesini azaltarak direnç gelişir.
Monoterapi ile hızla direnç gelişebilir, bu nedenle genellikle kombinasyon tedavisi uygulanır.
İzoniazid (INH)
İzoniazid, tüberküloz tedavisinde önemli bir ilaçtır. Bir ön ilaç olarak, bakteriyel katalaz-peroksidaz (KatG) enzimi tarafından aktif metabolitine dönüştürülür ve mikolik asit sentezini inhibe ederek hücre duvarı sentezini durdurur.
Eliminasyon
Hepatik metabolizma sonrasında renal yolla atılır.
Klinik Kullanım
Tüberküloz tedavisi: Rifampin, pirazinamid ve etambutol ile kombinasyon halinde kullanılır.
Tüberküloz profilaksisi olarak tek başına kullanılabilecek tek ilaçtır.
Yan Etkiler
Hepatotoksisite: İlaç kaynaklı hepatit.
Anyon açığı metabolik asidoz.
İlaç kaynaklı lupus eritematozus.
B6 vitamini eksikliği: INH, piridoksin (B6 vitamini) eksikliğine yol açarak nörotoksisite ve periferik nöropatiye neden olabilir. Piridoksin takviyesi ile bu etkiler önlenebilir.
Sideroblastik anemi, aplastik anemi, trombositopeni.
Nöbet riski: Yüksek dozda INH, nöbetleri tetikleyebilir.
Direnç Mekanizmaları
KatG mutasyonları: Katalaz-peroksidazın azalmasına neden olur, bu da biyolojik olarak aktif izoniazid oluşumunu engeller.
Pirazinamid
Pirazinamid, M. tuberculosis'e karşı kullanılan bir ilaçtır ve asidik ortamlarda (fagolizozomlarda) en etkili olanıdır. Ön ilaç olarak metabolize edilerek aktif formuna dönüştürülür ve bakterisidal etki gösterir.
Eliminasyon
Hepatik metabolizma sonrasında renal yolla atılır.
Yan Etkiler
Hiperürisemi: Gut hastalarında dikkatli kullanılmalıdır.
Hepatotoksisite.
Kontrendikasyonlar
Hamile ve emziren kadınlar: Kullanımı sadece faydaların risklerden daha ağır basması durumunda düşünülmelidir.
Karaciğer yetmezliği.
Akut gut.
Direnç Mekanizmaları
RpsA mutasyonları: Ribozomal protein S1'i kodlayan mutasyonlar direnç gelişimine yol açabilir.
Etambutol
Etambutol, arabinosiltransferaz enzimini inhibe ederek mikobakteriyel hücre duvarı sentezini durduran bir ilaçtır ve bakteriostatik etki gösterir.
Eliminasyon
Renal yolla atılır.
Klinik Kullanım
M. tuberculosis ve M. avium tedavisinde kullanılır.
Yan Etkiler
Optik nöropati: Kırmızı-yeşil renk körlüğü ve görme keskinliğinde azalma ile birlikte olabilir. Monoterapi olarak kullanıldığında hızla direnç gelişebilir.
Kontrendikasyonlar
Görme değişikliklerini rapor edemeyen hastalarda kontrendikedir.
Optik nörit vakalarında kullanılmamalıdır.
Dapson
Dapson, lepranın tedavisinde kullanılan bir ilaçtır. PABA'nın rekabetçi antagonisti olarak, bakteriyel dihidropteroat sentetaz enzimini inhibe eder.
Eliminasyon
Çoğunlukla renal yolla atılır.
Klinik Kullanım
M. leprae: Lepromatöz ve tüberküloid cüzzamın tedavisinde kullanılır.
P. jiroveci pnömonisi profilaksisi ve tedavisi.
Dermatit herpetiformis.
Toksoplazmoz tedavisinde alternatif olarak kullanılır.
Yan Etkiler
Methemoglobinemi.
Hemolitik anemi: G6PD eksikliği olan hastalarda tetiklenebilir.
Agranülositoz.
Periferik nöropati.
Kontrendikasyonlar
G6PD eksikliği olan hastalarda kontrendikedir.
Hamile ve emziren kadınlar: Fayda riskten ağır basıyorsa kullanılmalıdır.
Böbrek ve/veya karaciğer yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanım gerektirir.
Direnç Mekanizmaları
Dihidropteroat sentaz mutasyonları: Direnç gelişimine yol açabilir.
Kaynakça
Florokinolonlar
Pérez-Fernández, E., & Ruiz-Sánchez, M. (2021). "Fluoroquinolones: Mechanism of Action, Clinical Uses, and Resistance Mechanisms." MDPI Antibiotics, 10(1), 74.
Link
Müller, A. E., & Fuchs, S. (2020). "Fluoroquinolone safety: a review." Journal of Antimicrobial Chemotherapy, 75(9), 2313-2321.
Link
Nitroimidazoller
Kane, D. J., & Hu, Y. (2018). "Metronidazole: A review of its use in the management of anaerobic infections." Infectious Diseases in Clinical Practice, 26(2), 112-118.
Link
López-Cortés, L. E., et al. (2019). "Nitroimidazoles: Overview of Pharmacological Properties and Clinical Applications." Frontiers in Microbiology, 10, 239.
Link
Sülfonamidler ve Diaminopirimidinler
Schneider, J., et al. (2017). "Trimethoprim-sulfamethoxazole: A review of its use and clinical effectiveness." Therapeutic Advances in Infectious Disease, 4(4), 133-145.
Link
Kleefeld, S., et al. (2020). "Sulfamethoxazole/Trimethoprim for Community-Acquired Urinary Tract Infections: A Systematic Review and Meta-Analysis." Antibiotics, 9(4), 224.
Link
Nitrofuranlar
Koch, M., et al. (2018). "Nitrofurantoin: A review of its use in the management of urinary tract infections." European Urology Focus, 4(6), 881-891.
Link
Antimikobakteriyel İlaçlar
Kumar, A., & Sardar, S. (2019). "Rifamycins: The latest developments." Frontiers in Pharmacology, 10, 688.
Link
Adams, L. A., et al. (2021). "Rifampin: An overview of its pharmacokinetics and drug interactions." Clinical Pharmacokinetics, 60(4), 481-497.
תגובות