Hemolitik anemi, kırmızı kan hücrelerinin (eritrositler) yıkımı ile karakterizedir. Hemoliz, eritrositlerdeki yapısal anormalliklerden (hemoglobin, eritrosit membranı veya hücre içi enzimler) kaynaklanıyorsa intrinsik hemolitik anemi, dışsal nedenlerle (immün aracılı veya mekanik hasar) oluşuyorsa ekstrinsik hemolitik anemi olarak adlandırılır. Hemoliz, oluştuğu yere göre intravasküler hemoliz (kan damarları içinde), ekstravasküler hemoliz (retiküloendotelyal sistemde) veya her ikisi olarak sınıflandırılabilir.
Hemolitik anemi, hafif yorgunluk ve solukluktan hayatı tehdit edebilecek hemolitik krizlere kadar değişen derecelerde semptomlara neden olabilir. Bazı hemolitik anemiler, belirgin özelliklerle kendini gösterebilir (ör. paroksismal nokturnal hemoglobinüride tromboz). Laboratuvar bulgularıyla birlikte anemi varlığında hemolitik anemiden şüphelenilmelidir. Bu bulgular arasında yüksek indirekt bilirubin, laktat dehidrogenaz (LDH), retikülositoz ve düşük haptoglobin düzeyleri yer alır.