Perikardit, perikardiyumun inflamasyonu olup akut veya kronik olarak sınıflandırılabilir. Akut perikardit en sık viral enfeksiyonlar nedeniyle oluşmakla birlikte, perikardiyumda inflamatuar bir yanıt oluşturan birçok durum da bu tabloya yol açabilir. Akut perikardit genellikle düşük dereceli ateş, plöritik göğüs ağrısı ve oskültasyonda perikardiyal sürtünme sesi ile kendini gösterir. Tanı, klinik bulgulara dayanarak konulsa da, EKG'de yaygın ST segment elevasyonu ve görüntüleme bulguları tanıyı destekleyebilir. Genellikle günler ila haftalar arasında sınırlı bir seyir gösteren akut perikardit, semptomatik olarak tedavi edilir. Perikarditin 3 aydan uzun sürmesi durumunda kronik perikardit olarak tanımlanır. Kronik perikardit genellikle konstriktif veya efüzif-konstriktif tiptedir. Konstriktif perikardit, perikardiyumun kalınlaşması ve rijid hale gelmesi ile karakterize olup hem ileri hem de geri yetersizlik bulgularına neden olur. Hastalar genellikle yorgunluk, juguler venöz dolgunluk, periferik ödem ve oskültasyonda ventriküler diyastolik dolumun ani durmasıyla ilişkili "perikardiyal tok" adı verilen karakteristik bir ses ile başvururlar. Efüzif-konstriktif perikardit ise efüzyonla birlikte kalınlaşmış perikardiyum ile karakterize olup, kardiyak tamponada yol açabilir. Bu durumda konstriktif perikardit semptomları, perikardiyal efüzyon bulguları veya kardiyak tamponad belirtileri görülebilir. Hem konstriktif hem de efüzif-konstriktif perikarditte tanı görüntüleme ile doğrulanır. Tedavi, kalp yetmezliği yönetimi (örneğin, diüretikler) ve perikardiyektomi ile gerçekleştirilir.
Perikardit
Daha fazlasını okumak ister misiniz?
Bu özel yazıyı okumaya devam etmek için dahiliye.info sitesine abone olun.