Ventriküler taşikardi (VT), kardiyak ventriküllerden kaynaklanan ve potansiyel olarak yaşamı tehdit eden bir aritmi türüdür. VT genellikle miyokard enfarktüsü veya kardiyomiyopati gibi altta yatan kardiyak hastalıklara bağlı olarak ortaya çıkar, ancak idiopatik nedenlerle, ilaçlara veya elektrolit dengesizliklerine bağlı olarak da gelişebilir. Klinik belirtileri çarpıntı (palpitasyon), senkop, kardiyojenik şok ve ani kardiyak ölüm (AKÖ) arasında değişiklik gösterebilir. VT'nin karakteristik EKG bulguları arasında geniş QRS kompleksleri (> 120 ms), taşikardi (≥ 100/dakika) ve atriyoventriküler (AV) dissosiyasyon belirtileri yer alır.
Akut durumlarda VT tedavisi acil kardiyoversiyon, defibrilasyon veya antiaritmik ilaçların uygulanmasını gerektirebilir. Semptomatik ve tekrarlayan VT gelişen hastaların çoğunda uzun dönem tedavi gerekir ve bu tedavi, antiaritmik ilaç kullanımı, otomatik implant edilebilir kardiyoverter-defibrilatör (AICD) implantasyonu veya aritmojenik odağın kateter ablasyonu gibi yöntemleri içerebilir. Torsades de Pointes (TdP), QT aralığı uzamış hastalarda görülen bir tür polimorfik VT'dir. TdP'nin yönetiminde intravenöz magnezyum sülfat uygulanması ve uzamış QTc'nin altta yatan nedenlerinin düzeltilmesi kritik öneme sahiptir.